Warszawa
Z naszych usług korzysta wiele osób, zarówno z Polski jak i z zagranicy.
Recepty na przepisane indywidualnie mieszanki ziołowe realizowane są na bieżąco w Aptece Ojców Bonifratrów „Salus Infirmorum” znajdującej się w tym samym budynku przy ul. Sapieżyńskiej 3.
Koszt porady ziołoleczniczej to 80 zł.
Zachęcamy Państwa również do skorzystania z telekonsultacji lekarskich w Poradni Ziołoleczniczej.
https://bonifratrzy.pl/centrum-medyczne-bonifratrow/telekonsultacje/
Wyznaczone godziny wizyt są tylko godzinami orientacyjnymi i uzależnione są od wizyt poprzednich pacjentów – pacjent ma jednak obowiązek zgłosić się na wyznaczoną godzinę.
Nasi lekarze:
| Nazwisko i imię lekarza | poniedziałek | wtorek | środa | czwartek | piątek | sobota |
| Lek. Sylwia Szołtyk |
10.00-13.00 |
|||||
| Dr n. med. Dariusz Szabela |
14.00-18.00 | |||||
| Lek. Ewa Bogusławska – Strój |
8.00-13.00 | 8.00-13.00 | ||||
| Lek. Marcin Samosiej |
8.30-13.30 | |||||
| Lek. Grażyna Dziekan | 8.00-13.00 | 14.30-19.00 | 8.00-13.00 | |||
| Dr n. med. Piotr Barczyński |
18.00-19.15 | 10.00-12.30 | 10.00-12.30 |
lek. Grażyna Dziekan
Jestem absolwentką Wydziału Lekarskiego Akademii Medycznej w Lublinie. Pracowałam w szpitalu Gdańsku, w oddziale internistycznym, gdzie zdałam specjalizację I stopnia w zakresie chorób wewnętrznych. Następnie przez lata rozpowszechniałam wiedzę o najnowszych osiągnięciach w różnych specjalnościach medycznych, pisząc artykuły do prasy branżowej (dla lekarzy), popularnonaukowej i kobiecej. Ziołolecznictwo interesowało mnie zawsze. Aktualnie, po powrocie do bezpośredniego kontaktu z pacjentem, zajmuję się wyłącznie leczeniem ziołami i w tej specjalności się doskonalę.
Dr n.med. Dariusz Szabela
W Polsce, wzorem innych krajów, również Unii Europejskiej powinna powstać specjalizacja szczegółowa czy też umiejętność lekarska obejmująca zagadnienia naturolecznictwa, w tym ziołolecznictwa. Lekarz ma potencjalnie najlepsze możliwości wyboru metody leczniczej, która jest najkorzystniejsza dla danego pacjenta. Innymi słowy lekarz może krytycznie ocenić co kryje się pod nazwą metoda naturolecznictwa
i starać się bez uprzedzeń określić jej efektywność w stosunku do kosztów i potencjalnych powikłań. Do takich wniosków dochodziłem stopniowo, w trakcie swojej drogi zawodowej, która zaprowadziła mnie m.in. do Sekcji Fitoterapii Polskiego Towarzystwa Lekarskiego, o której to drodze poniżej.
Dyplom lekarza otrzymałem w 1987 roku na Akademii Medycznej w Gdańsku, a tytuł doktora nauk medycznych w 1995 roku na Akademii Medycznej w Łodzi. Doświadczenie lekarskie i akademickie zdobywałem w kilku ośrodkach krajowych (Bydgoszcz, Zgierz, Łódź, Muszyna, Warszawa, Konstancin-Jeziorna) i zagranicznych (Berlin, Würzburg, Stuttgart, Monachium, Zurych). Wiedzę lekarską poszerzałem
i uzupełniałem stażami i kursami w zakresie akupunktury (Warszawa, Pekin, Zhengzhou), terapii manualnej (Tokio, Zurych), metody McKenzie`go (Poznań) jak i hirudoterapii (CM Parmed w Trzebnicy). Podejmowałem także próby (CKR w Konstancinie-Jeziorna) wspomagania leczenia szpitalnego pacjentów uznanymi (m.in. sprawdzonymi w wieloośrodkowych badaniach klinicznych) preparatami ziołowymi.
Specjalizację z neurologii rozpocząłem w mieście rodzinnym w 1988 roku w Klinice Neurologii Akademii Medycznej w Bydgoszczy,
ale w 1990 roku przeniosłem się do aglomeracji łódzkiej, gdzie pod kierunkiem profesora Wojciech Spita w 1996 roku zostałem specjalistą neurologii (Oddział Neurologii Szpitala Wojewódzkiego w Zgierzu / Pracownia Neurofizjologii Kliniki Neurochirurgii AM w Łodzi). W 2001 roku zdałem także egzamin specjalizacyjny z rehabilitacji medycznej (Oddział Rehabilitacji Szpitala Miejskiego im. Karola Jonschera w Łodzi / Oddział Rehabilitacji Neurologicznej IPIN w Warszawie). W 2002 roku wyjechałem na roczny kontrakt do pracy jako dyrektor oraz ordynator Oddziału Rehabilitacji Sanatorium Uzdrowiskowego w Muszynie.
W 2003 roku wróciłem do Łodzi i rozpocząłem pracę jako adiunkt w Zakładzie Medycyny Fizykalnej Katedry Rehabilitacji Uniwersytetu Medycznego, gdzie po stażu w Ciechocinku w Katedrze i Klinice Balneologii i Medycyny Fizykalnej Collegium Medicum w Bydgoszczy Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu w 2006 roku otrzymałem tytuł specjalisty balneoklimatologii i medycyny fizykalnej.
W 2009 wróciłem do miasta rodzinnego, gdzie zostałem zatrudniony na stanowisku dyrektora d.s. medycznych Szpitala MSWiA
w Bydgoszczy.
Od 2010 roku, kiedy przeniosłem się do aglomeracji warszawskiej do roku 2016 pracowałem w Oddziale Rehabilitacji Neurologicznej
i Poradni Neurologicznej CKR w Konstancinie-Jeziorna. Od 2017 roku, w ramach specjalistycznej praktyki lekarskiej pracuję między innymi w Centrum Medycznym Bonifratrów w Warszawie – w Poradni Neurologicznej i Poradni Ziołolecznictwa. Od 2018 roku piastuję także stanowisko dyrektora medycznego Centrum Medycznego Bonifratrów w Warszawie. Pracuje również w Poradni Neurologicznej Szpitala Wolskiego, a w jego Oddziale Neurologicznym prowadzę pacjentów z dystonią ogniskową leczonych iniekcjami toksyny botulinowej.
Podczas kształcenia podyplomowego ukończyłem szereg krajowych i zagranicznych kursów i szkoleń w zakresie diagnostyki i leczenia chorób neurologicznych, w tym terapii toksyną botulinową oraz w zakresie postępowania rehabilitacyjnego jak i balneologicznego.
Jestem autorem monografii ,,Potencjały wywołane w praktyce lekarskiej” (ŁTN, 1999), za którą otrzymałem w 2000 roku nagrodę Ministra Zdrowia, a także współautorem dwóch rozdziałów w podręczniku Profesora W.Z. Traczyka ,, Fizjologia stosowana – diagnostyka czynnościowa człowieka” (PZWL, 1999).
lek. Marcin Samosiej
W 1998 ukończyłem studia na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Łodzi a następnie odbyłem staż podyplomowy w 1 Szpitalu Klinicznym im. N. Barlickiego w Łodzi. W latach 2000 – 2005 odbywałem rezydenturę w Wojewódzkim Specjalistycznym Szpitalu im. M. Pirogowa w Łodzi na oddziale o profilu diabetologicznym, zakończoną uzyskaniem w 2006 r. tytułu specjalisty chorób wewnętrznych. W lutym 2005 roku zostałem zaproszony przez łódzkich Bonifratrów do pracy w Poradni Ziołolecznictwa. Rozpocząłem wtedy moją „przygodę” z fitoterapią, dostając do ręki fascynujące narzędzie w postaci preparatów ziołowych, opartych na tradycyjnych zakonnych recepturach, które z powodzeniem można stosować jako uzupełnienie współczesnych terapii. Do dziś pracuję w Poradni Ziołolecznictwa Konwentu Bonifratrów w Łodzi jako kierownik tej placówki. Od 2014 roku jestem członkiem Sekcji Fitoterapii Polskiego Towarzystwa Lekarskiego. Od 2015 r. powierzono mi też funkcję kierownika Poradni Ziołolecznictwa w Bonifraterskim Centrum Medycznym w Warszawie.
lek. Sylwia Szołtyk
Studia medyczne na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej (obecnie Warszawski Uniwersytet Medyczny) ukończyłam w 1993 roku. Staż lekarski i pierwsze cztery lata pracy pracowałam w Klinice Chorób Wewnętrznych oraz na Oddziale Dializ Centralnego Szpitala Klinicznego przy ul. Banacha w Warszawie. W tym czasie odbyłam również staż w Klinice Ingolstadt k. Monachium. W 1997 roku zdałam egzamin specjalistyczny z medycyny rodzinnej i od tego czasu pracuję jako lekarz rodzinny, lecząc zarówno pacjentów dorosłych, jak i dzieci.
Odbyłam certyfikowane kursy w zakresie oceny EKG, spirometrii otoskopii oraz kursy szczepień ochronnych u dzieci i młodzieży.
Moim dodatkowym zainteresowaniem jest medycyna naturalna, ziołolecznictwo i medycyna chińska /akupunktura i laseropunktura/ oraz psychologia, zwłaszcza wpływ emocji na zdrowie człowieka.
Staram się podchodzić do pacjenta holistycznie i pomagać nie tylko wychodzić z choroby ale też zachować zdrowie. Dużą rolę przywiązuję do profilaktyki.
Prywatnie jestem mamą trójki dzieci, kocham zwierzęta i naturę, pasjonuję się muzyką klasyczną i instrumentalną.
lek. Ewa Bogusławska – Strój
Studia medyczne na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Warszawie ukończyłam w 1982 roku. Kształcenie podyplomowe rozpoczęłam od stażu, po którym otworzyłam specjalizację I stopnia z chorób wewnętrznych na oddziale pulmonologicznym, w którym między innymi wykonywałam bronchoskopie. Po zakończeniu tej specjalizacji otworzyłam kolejną z onkologii i od 1998 roku jestem specjalistą w zakresie chemioterapii. Od 20 lat pracuję w klinice onkologii i to właśnie onkologia jest moją główną pasją zawodową. Obliguje mnie to do ustawicznego kształcenia w tej dynamicznie rozwijającej się dziedzinie. W Bonifraterskim Centrum Medycznym, z którym jestem związana od 2009 roku rozwinęła się moja druga pasja – fitoterapia, czyli ziołolecznictwo. Praca z ludźmi daje mi satysfakcję i w dalszym ciągu chcę im służyć moją wiedzą. Prywatnie jestem pasjonatką podróżowania oraz muzyki operowej.
Kształtowanie odporności przez ziołolecznictwo
Odporność – jak o nią dbać i jak ją wzmacniać, żeby nie chorować?
Odporność to temat, który wraz z rozpoczęciem roku przedszkolno-szkolnego i jesienno-infekcyjnego powraca do nas niczym bumerang.
Dlatego też, zapytaliśmy lekarzy przyjmujących w Poradni Ziołolecznictwa Bonifraterskiego Centrum Medycznego w Warszawie jak to właściwie jest z tą odpornością? Od czego tak naprawdę zależy i jak ją wzmacniać, aby uchronić siebie i/lub nasze dzieci przed infekcjami?!
Co to w ogóle jest odporność i od czego ona zależy?
Prawidłowo działający układ odpornościowy pozwala zachować równowagę pomiędzy sprawną obroną biologiczną przed zakażeniami i stanami chorobowymi, a utrzymywaniem tolerancji, która zapobiega alergii i chorobom autoimmunologicznym. Dlatego pod pojęciem odporności z reguły rozumie się niewrażliwość na inwazje lub chorobotwórcze działanie mikroorganizmów. Procesy odpornościowe zachodzą w bardzo złożonym mechanizmie, ale ogólnie można powiedzieć, że na odporność ma wpływ wiele czynników począwszy od stanu psychicznego, snu i wypoczynku poprzez aktywność fizyczną i hartowanie organizmu, a na diecie oraz stosowanych lekach
i zażywanych substancjach naturalnych skończywszy. Odporność zależy więc z jednej strony od naszej konstytucji genetycznej a z drugiej od naszego szeroko rozumianego stylu życia.
Dr n. med. Dariusz Szabela specjalista neurologii, specjalista rehabilitacji medycznej
Jak wzmocnić odporność dziecka, aby chodząc do przedszkola czy szkoły tak często nie chorowało?
Wspomagać odporności u dzieci można na różne sposoby. Przede wszystkim musi być to metoda bezpieczna i takie bezpieczeństwo zapewnia między innymi racjonalne ziołolecznictwo czyli inaczej mówiąc fitoterapia. Skuteczność ziół potwierdzona jest nie tylko tradycją ludową, ale też badaniami naukowymi. Lek. med.Sylwia Szołtyk specjalista medycyny rodzinnej.
Jednym z objawów słabej odporności – w szczególności u dzieci – są powtarzające się infekcje górnych dróg oddechowych. Coraz częściej jednak zdarza się, że katar nie jest objawem infekcji, a alergii. Jak zatem odróżnić katar infekcyjny od alergicznego?
Upraszczając można powiedzieć, że katar w ostrych infekcjach towarzyszy innym objawom takim jak gorączka, bóle gardła, kaszel oraz ogólne rozbicie, złe samopoczucie i wszystkie te objawy z reguły zmniejszają się i ustępują w ciągu kilku dni. Z kolei objawy nieżytu nosa u alergika mają uchwytny czasowy związek z obecnością w środowisku alergenu (np. pyłków traw w miesiącach letnich) i z reguły są te objawy mniej nasilone niż przy infekcji, ale z drugiej strony trwające dłużej (tygodniami czy miesiącami).Niekiedy różnicowanie kataru alergicznego i infekcyjnego może być na tyle trudne, że będzie wymagało oprócz wnikliwego lekarskiego badania podmiotowego i przedmiotowego również wykonania dodatkowych badań diagnostycznych.
Lek. med. Sylwia Szołtyk specjalista medycyny rodzinnej.
Jakie zioła mogą być przydatne we wzmacnianiu odporności, zarówno dzieci jak i dorosłych?
Do dyspozycji mamy wiele naturalnych substancji – zioła i ich różne kompozycje (m.in. aloes, babka lancetowata, pokrzywa, jeżówka purpurowa, mniszek lekarski, oregano , tarczyca bajkalska, vilcacora, czystek itd.), produkty pochodzenia pszczelego (miody, propolis, pyłek pszczeli ) składniki diety (bogate w witaminy i minerały świeże owoce, warzywa, orzechy), naturalne antybiotyki (czosnek, cebula czy chrzan).
Lek. med. Marcin Samosiej specjalista chorób wewnętrznych.
Przez jaki czas powinno się stosować terapię wzmacniającą odporność i co jaki czas powinno się ją powtarzać?
Długość trwania terapii zależy od tego z jakim pacjentem mamy do czynienia oraz jakie zioła czy leki stosujemy i a więc najlepiej jak jest konsultowana z lekarzem. Ale przykładowo można powiedzieć, że przetwory jeżówki stosujemy w seriach 2-3 tygodniowych przedzielonych kilkutygodniowymi przerwami, a z kolei napary ziołowe zawierające np. babkę lancetowatą, ziele mniszka czy ziele drapacza lekarskiego możemy stosować zarówno przed jak i przez cały sezon infekcyjny.
Lek. med. Marcin Samosiej specjalista chorób wewnętrznych.