NMP Patronka Zakonu Szpitalnego św. Jana Bożego

Najświętsza Maryja Panna jest wzorem konsekracji dla szpitalnictwa, a jako Matka Miłosierdzia i Uzdrowienie chorych uczy wspólnotę szpitalną dzielić ból ludzki i nieść pociechę w cierpieniach i utrapieniach nieszczęśliwym.

Uroczystość Najświętszej Maryi Panny, Patronki Zakonu Szpitalnego jest główną uroczystością, w której Zakon czci Matkę Bożą. Ta pobożność maryjna jest związana z przekazaną tradycją, że Dziewica Maryja objawiła się świętemu Janowi Bożemu podczas jego agonii, niosąc mu pociechę; otarła pot z jego czoła i zapowiedziała mu, że na zawsze pozostanie Opiekunką jego duchowych synów, chorych, przez nich pielęgnowanych, i dobroczyńców Zakonu. Uroczystość ta została oficjalnie ustanowiona w 1736 r., choć wiele wskazuje, że była obchodzona już wcześniej. Czwarty, spośród piętnastu dekretów, jakie uchwaliła Kapituła Generalna obradująca w 1736 r., postanawia: Dla utrwalenia znamienitego Patronatu Najświętszej Dziewicy nad naszym Zakonem, w dowód szczególnego nabożeństwa, jakiego godna jest nasza Niebieska Opiekunka, wprowadza się i ustanawia Jej święto, jako jedno z głównych w Zakonie, które po wsze czasy będzie obchodzone i uroczyście celebrowane we wszystkich konwentach naszego Zakonu w każdą trzecią niedzielę listopada.

Pius VII dnia 7 stycznia 1817 r. potwierdził dekret Kapituły Generalnej z 22 kwietnia 1736 r. zezwalając na obchodzenie co roku we wszystkich kościołach Zakonu święta Matki Bożej Patronki Zakonu w trzecią niedzielę listopada. Reforma kalendarza zakonnego w 1975 roku ostatecznie ustaliła datę tego święta na trzecią sobotę listopada.