Delegat Generała – br. Rudolf Knopp przyjmuje śluby wieczyste braci Jakuba i Leopolda

Śluby wieczyste – czyli obowiązujące na całe życie – są bardzo ważnym punktem w życiu każdego zakonnika.

Tego dnia kończy się pewien etap formacji zakonnej, zaś sam moment profesji ma dwa podstawowe znaczenia. Z jednej strony jest to formalny akt włączenia brata zakonnego do jego wspólnoty, na całe życie. Kościół staje się świadkiem tej decyzji, a ona sama – znakiem Bożej łaski. Z drugiej strony każdy brat składa swe śluby w relacji do Boga, poprzez nie całkowicie powierzając się Panu.

W uroczystość świętych apostołów Piotra i Pawła, 29 czerwca, w bonifraterskim kościele pw. Trójcy Przenajświętszej w Krakowie, na ręce brata Rudolfa Knoppa, delegata br. Generała Jesusa Etayo Arrondo, śluby wieczyste złożyli nasi bracia Leopold Szatkowski i Jakub Białek. W Eucharystii wzięli udział licznie zgromadzeni kapłani, goście, rodziny i przyjaciele braci składających śluby, oraz nasi współbracia z innych klasztorów. Mszy świętej przewodniczył rodzony brat brata Jakuba ks. Rafał Białek.

Ryt profesji był bogaty: bracia zostali najpierw wywołani z imienia przed zgromadzenie liturgiczne i zadeklarowali przed, że pragną „trwać aż do śmierci w służbie Bożej, żyjąc w według Reguły św. Augustyna”. W homilii, którą wygłosił ojciec Hubert nie zabrakło odniesień do samej profesji wieczystej jak też do świętych Piotra i Pawła, którzy dzięki swojej konsekracji z Jezusem budowali  coraz bliższe relacje z samym Bogiem. Mimo iż profesja wieczysta jest  momentem uwieńczenia pewnego odcinka drogi, jest jednocześnie początkiem nowego etapu – całe życie zakonne ma bowiem stanowić drogę do spotkania z Chrystusem.

Cała wspólnota zgromadzona wokół ołtarza wzywała wstawiennictwa wszystkich świętych Kościoła nad braćmi, którzy mieli złożyć śluby. Zgodnie z obyczajem, zakonnicy, dla których wzywa się opieki świętych, trwają w pozycji leżącej, w geście poddania się woli Bożej. Po litanii bracia odczytali przed delegatem Generała bratem Rudolfem Knopp swe karty profesji, wygłaszając formułę ślubów:

„ślubuję  czystość, ubóstwo, posłuszeństwo i szpitalnictwo według Reguły św. Augustyna i Konstytucji Zakonu Szpitalnego św. Jana Bożego.”

Następnie, zgodnie z nakazem Reguły, podpisali je na ołtarzu w obecności wszystkich zgromadzonych, którzy w ten sposób stali się świadkami tej profesji.

Kolejnym elementem ceremonii była modlitwa konsekracyjna, którą wygłosił ks. Rafał Białek. Od tego momentu bracia Leopold i Jakub, jako zakonnicy, stali się osobami konsekrowanymi, w czym Kościół widzi wezwanie, by profesi wieczyści stali się „jasnym znakiem dóbr niebieskich”. Po modlitwie każdy z braci otrzymał krzyż zakonny, koronkę różańca, księgę Liturgii Godzin jako znak swojej misji – mają wytrwale się modlić o zbawienie tych,  których Pan Bóg postawi na ich drodze.

Przed przygotowaniem darów, zgodnie z obyczajem, do ołtarza wyruszyła procesja> Szli w niej nasz współbrat Mateusz niosący świecę, a także rodzina brata Jakuba, niosąc chleb, wino i wodę w symbolicznym geście ofiarowania.  Po skończonej Eucharystii rodziny i bliscy nowych profesów dołączyły do wspólnoty zakonnej w refektarzu klasztornym, gdzie zaczęło się wspólne świętowanie.

Braciom Leopoldowi i Jakubowi życzymy wytrwałości na drodze życia zakonnego i zawsze promiennego serca!

Brat Mateusz Biczyk