Historia

Kościół Świętych Piotra i Pawła − jednonawowy, barokowy kościół znajdujący się na ul. Piastowskiej w Prudniku. Opiekę nad nim i nad sąsiadującym klasztorem sprawują bonifratrzy. Oprócz kościoła pw. św. Michała Archanioła jest on jednym z dwóch kościołów położonych na terenie prudnickiego Starego Miasta

Historia – Początki kościoła wiążą się z pojawieniem się w Prudniku bonifratrów, sprowadzonych przez płk. Fryderyka Wilhelma Rödera, który ciężko ranny kartaczem został wyleczony przez bonifratra Martiniego Probusa. Pułkownik Röder zakupił dla klasztoru ziemię, na której do 1766 zakonnik założył szpitalik z kaplicą i aptekę. W latach 1782-83 powstał klasztor ze szpitalem, natomiast w latach 1785-87 wzniesiono obecny kościół. W 1793 roku do świątyni dobudowano barokową wieżę, na którą zużyto 60.000 cegieł

Budowa – Jednonawowy, barokowy kościół posiada niecodzienną, północną orientację (a nie jak zazwyczaj w symbolicznym kierunku Jerozolimy, na wschód). Wystrój pochodzi z XVIII i XIX wieku. Obraz w ołtarzu głównym, przedstawiający świętych Piotra i Pawła, jest darem rodziny Weidingerów, wyżej znajduje się oko opatrzności. Oprócz ołtarza głównego w świątyni znajdują się ołtarze boczne: ukrzyżowanego Jezusa i św. Jana Bożego podejmującego z rąk Maryi Dzieciątko. Również przy ołtarzu głównym wiszą dwa obrazy: św. Bonawentury i św. Ludwika Bertranda („apostoła Indian”), obydwa z lat 60. XVII wieku. Polichromia na sklepieniu autorstwa Klincka z 1906 przedstawia sceny: Dobry Pasterz, Uzdrowienie przy sadzawce Betezda, Miłosierny Samarytanin, w prezbiterium Trójca Święta , Wskrzeszenie Łazarza i sceny z życia Jana Bożego. Organy przeniesione zostały z kościoła pokapucyńskiego na początku XX wieku. Drogę Krzyżową wykonał Joseph Fahnroth (1870)