Wielka Sobota – Wigilia Paschalna

W Wielką Sobotę, po zapadnięciu zmroku, rozpoczyna się w liturgii świętowanie największego wydarzenia w dziejach świata – zmartwychwstania Chrystusa. Dokonuje się to przez sprawowanie bardzo uroczystej liturgii Wigilii Paschalnej. Na jej wielkanocny charakter wskazuje już biała barwa szat liturgicznych. Nasza wspólnota szpitalna zgromadziła się w kaplicy ze świecami. Kościół widzi w świetle i ogniu coś więcej niż praktyczny środek do oświetlania wnętrz. Widzi nade wszystko w nim symbol samego Jezusa Chrystusa. Pan Jezus sam nazywał siebie światłem: „Ja jestem światłością świata. Kto idzie za Mną, nie będzie chodził w ciemności, lecz będzie miał światło życia”. Pan Jezus żądał, aby także Jego uczniowie byli światłem i nieśli światło świętych czynów w świat: „Wy jesteście światłością świata”. Najwyższy hołd oddaje Kościół Chrystusowi jako Temu, który jest „światłością świata”, w Wielką Sobotę. Przed rozpoczęciem liturgii zgasiliśmy wszystkie światła prócz tych przy grobie Pańskim. Kapłan  poświęcił ogień, od niego zapala szczególną świecę wielkanocną – paschał, naznaczoną pięcioma gronami w kształcie krzyża, i niosąc ją triumfalnie w procesji jako znak samego Chrystusa Pana trzykrotnie śpiewał: Światło Chrystusa. My trzykrotnie mu odpowiadaliśmy: Bogu niech będą dzięki. Potem umieścił paschał na osobnym, ozdobnym świeczniku, okadził go i od niego zapaliliśmy wszystkie światła. Następnie Brat Bruno wyśpiewuje Exultet, jeden z najpiękniejszych hymnów, jakie posiada Kościół, wysławiając w nim wszystkie dobrodziejstwa, jakie ludzkość ma przez światło, dar Boga, ale nade wszystko wysławia Chrystusa, który chciał być światłością świata. Aby przygotować zebranych do odnowienia obietnic, danych na chrzcie świętym, liturgię chrzcielną poprzedziły czytania, które przypominają nam dobrodziejstwa, jakie człowiek otrzymał od Boga, począwszy od aktu stworzenia rodzaju ludzkiego. Przymierze wiele razy zawierane i odnawiane pomiędzy Bogiem a ludźmi każdy z nas przypieczętował i osobiście odnowił przez chrzest święty. Po Ewangelii o zmartwychwstaniu Chrystusa nastąpiła homilia, która to wszystko ma nam przypomniała. Całość obrzędów Wigilii Paschalnej dopełniła liturgia eucharystyczna, mająca charakter wybitnie paschalny. Wskazywała na to prefacja, odpowiednie fragmenty Modlitwy Eucharystycznej przewidziane na tę noc i radosne Alleluja, którym zakończyła się cała liturgia.