Maryja Panna opiekunką chorych–10 lutego 2017r.

Z inicjatywy papieża Jana Pawła II od 1993 r. Kościół Katolicki obchodzi 11 lutego, jako Światowy Dzień Chorego, jest to odpowiedz na zgłaszane od wielu lat przez wiernych kościoła z różnych stron, prośby i postulaty, aby jeden dzień w roku poświęcić w sposób szczególny tym, którzy fizycznie i duchowo cierpią i nie mogą przez swoją słabość korzystać z życia. Oczekują naszej pomocy i wsparcia, a nade wszystko potrzebują naszej modlitwy. Tego wsparcia, pomocy i modlitwy potrzebują także i ich opiekunowie.

Ojciec Święty ustanowił wspomniany Światowy Dzień Chorego w liście z dnia 13 maja 1992 r. w dniu wspomnienia objawienia maryjnego w portugalskiej Fátimie (1917 r.), a natomiast 11 lutego jest dniem wspomnienia pierwszego ukazania się Maryi, św. Bernardecie Soubirous w Lourdes (1858 r.). Dzięki temu Matka Najświętsza stała się patronką i natchnieniem chorych i ich opiekunów.

Papież Jan Paweł II ustanawiając ten szczególny dzień podkreślił, że jego celem jest pobudzenie wrażliwości wiernych i całego Kościoła: „i w konsekwencji wielu instytucji katolickich, działających na rzecz służby zdrowia oraz społeczności świeckiej, na konieczność zapewnienia jak najlepszej opieki chorym; pomagania chorym w dostrzeżeniu wartości cierpienia na płaszczyźnie ludzkiej, a przede wszystkim na płaszczyźnie nadprzyrodzonej; włączenia w duszpasterstwo służby zdrowia diecezji, wspólnot chrześcijańskich, rodzin zakonnych; popierania coraz bardziej owocnej służby wolontariatu; przypominania o potrzebie duchowej i moralnej formacji pracowników służby zdrowia; ukazywania znaczenia opieki duchowej nad chorymi ze strony kapłanów diecezjalnych i zakonnych, jak również tych wszystkich, którzy żyją i pracują obok cierpiących”.

W warszawskim Konwencie św. Ryszarda Pampuri przygotowywaliśmy się do tej jubileuszowej uroczystości biorąc czynny udział w: nowennie w intencji chorych, dniu skupienia dla współpracowników, pensjonariuszy, wolontariuszy, współbraci , który był poświęcony zagadnieniu związanym z przesłaniem Matki Bożej z Fatimy – przeżywając w kościele setną rocznicę objawień .  Uczestnicząc we Mszy Świętej sprawowanej przez bp. Stefana Regmunta Przewodniczącego Zespołu KEP ds. Służby Zdrowia oraz ks. Arkadiusza Zawistowskiego Krajowego Duszpasterza Służby Zdrowia w kościele św. Krzyża w Warszawie w intencji chorych.

Biskup Stefan Regmunt odwiedził również nasz dom , spotkał się z współpracownikami, braćmi i pensjonariuszami kierując do nas ciepłe słowa wsparcia umocnienia i zachęty do czynienia dobra zwłaszcza dla chorych którymi się opiekujemy i udzielając błogosławieństwa duszpasterskiego.

Obchody 25 światowego dnia chorego zwieńczyliśmy uroczystą Mszą Świętą w naszej kaplicy 10 lutego sprawowaną przez Księdza Prałata Stefana Kotwinskiego proboszcza naszej parafii p.w Nawiedzenia NMP. W liturgii słowa czynny udział wzięli nasi pensjonariusze. W homilii ksiądz proboszcz nawiązał do objawień św. Bernadetty. Maryja objawiła się prostej dziewczynie Bernadetcie Soubirous w 1858 r. Ukazała się, jako piękna, młoda pani w białej sukni przepasana niebieską wstążką z różańcem w ręce. „Jestem Niepokalane Poczęcie” – przedstawiła się. Wezwała do modlitwy, pokuty i nawrócenia grzeszników. Podczas homilii ks. Kotwiński przypomniał nam fakty związane z życiem młodziutkiej Bernadetty i jej spotkań z Matką Najświętszą. Bernadeta Soubirous urodziła się w rodzinie ubogiego młynarza 7 stycznia 1844 roku. Była najstarsza z czwórki rodzeństwa. Miała wątłe zdrowie.  Nie umiała czytać, ani pisać. Na co dzień posługiwała się gwarą. Miała poważne problemy z nauką katechizmu, ale była żarliwą katoliczką. Życie Bernadety całkowicie odmieniło się 11 lutego 1858 roku. Tego dnia po raz pierwszy w okolicy groty Massabielle objawiła się jej Najświętsza Maryja Panna. Bernadeta miała wówczas 14 lat.Dziewica przemówiła do niej w języku, którym Bernadeta posługiwała się od dzieciństwa. Podczas osiemnastu spotkań Maryja przekazała jej orędzie, nawołujące do pojednania się z Bogiem, do czynienia pokuty, odmawiania modlitwy różańcowej i nieprzerwanej łączności z Kościołem, w którym prawdziwie obecny jest Zmartwychwstały Jezus składający ofiarę z siebie dla zbawienia każdego człowieka, podczas Eucharystii. Ksiądz Proboszcz opowiedział nam również o swoich odczuciach związanych z pobytem w sanktuarium Lourdes, które powstało w miejscu groty. Jest ono celem pielgrzymek wiernych z całego świata. Każdego roku sanktuarium odwiedza miliony osób. Kończąc homilię zwrócił się ze słowami pokrzepienia i wsparcia do wszystkich chorych i ich opiekunów, życząc im wytrwałości i wszelkich błogosławieństw Bożych.

Po błogosławieństwie i rozesłaniu nastąpiło niezapomniane przeżycie dla każdej osoby uczestniczącej we Mszy Świętej, mianowicie udzielenie przez Księdza Proboszcza indywidualnego błogosławieństwa Najświętszym Sakramentem.

Bonifratrzy.