Światowy Dzień Chorego
Światowy Dzień Chorego został ustanowiony przez Św. Jana Pawła II w rocznicę objawień fatimskich 13 maja 1992 roku.
W naszym konwencie obchody tego dnia rozpoczęliśmy w szpitalnym Sanktuarium Matki Bożej Uzdrowienia Chorych. Sprawowana była uroczysta, koncelebrowana Msza Święta, której przewodniczył abp Grzegorz Ryś – Metropolita Łódzki.
W uroczystościach wzięli udział Bracia Bonifratrzy (na czele z br. Łukaszem Dmowskim – Prowincjałem Zakonu i br. Krzysztofem Fronczakiem – przeorem łódzkiego konwentu), kapelani szpitalni, księża parafialni, Prezes Szpitala – dr Mateusz Kuzdak, pracownicy szpitala i dzieł bonifraterskich, pacjenci oraz wierni.
Na początku Eucharystii o. Przeor serdecznie powitał zgromadzonych i poprosił arcybiskupa o celebrę Mszy i wygłoszenie homilii.
Abp Ryś, nawiązując do czytań z dnia, przypomniał, iż Bóg „pięknie stworzył i przygotował dom dla człowieka. Wszystko było dobre…” Kaznodzieja zwrócił uwagę na to, że chory często nie może samodzielnie przyjść do Jezusa, dlatego muszą przyprowadzić go inni. Mówił dalej, że Bóg działa przez małe rzeczy – „przez frędzelki”, wskazując na scenę z Ewangelii z kobietą cierpiącą na krwotok. Wielu ludzi dotykało Jezusa w tłumie, ale tylko owa kobieta dotknęła Go sercem. Kończąc naukę, arcybiskup podziękował Braciom Bonifratrom, lekarzom, pielęgniarkom i wszystkim pracownikom za ich zaangażowanie i posługę chorym. Całą homilię można obejrzeć poniżej:
Podczas uroczystości ksiądz arcybiskup poświęcił także „złoty Różaniec” Bonifraterskiej Rodziny Różańcowej przygotowany z wot (obrączek, pierścionków, łańcuszków) składanych przed wizerunkiem Matki Bożej Uzdrowienia Chorych. Pasterz powiedział, że jest to „Różaniec życia” ofiarodawców.
W części końcowej liturgii głos zabrał Prowincjał – br. Łukasz, dziękując za zaproszenie, życzył wszystkim dobrego zdrowia i opieki Matki Bożej oraz by często dotykali „Jezusa sercem”.
Po Eucharystii metropolita łódzki wraz z kapłanami i zakonnikami udał się na szpitalne oddziały, gdzie spotkał się z chorymi. Rozmawiał z pacjentami i udzielał Sakramentu Pokuty oraz Namaszczenia Chorych. Uroczystości zakończyły się w refektarzu klasztornym na wspólnym obiedzie.
