Konserwacja dwóch rękopisów z XVII wieku [2016]
Krakowski konwent zrealizował kolejny projekt konserwatorski. Tym razem pełnej konserwacji poddano dwie unikatowe księgi rękopiśmienne z XVII wieku zachowane w zbiorach Biblioteki i Archiwum: Księgę nowicjuszy i ślubów zakonnych z lat 1609-1680 (sygn. Lib.II.8) oraz Księgę dochodów konwentu i szpitala bonifratrów w Wilnie z lat 1642-1645 (sygn. A-168).
Księga nowicjuszy i ślubów zakonnych (1609-1680) jest najstarszą zachowaną w zbiorach krakowskich księgą dokumentującą aktywność Bonifratrów na ziemiach Rzeczypospolitej, w której odnotowywano zakonników wstępujących do nowicjatu oraz składających śluby wieczyste. Bonifratrzy przybyli w 1609 roku do Krakowa i od tego czasu nieprzerwanie prowadzą swą działalność medyczno-opiekuńczą na terenie Polski, prowadząc szpitale, domy opieki, apteki i poradnie ziołolecznicze. Wytypowany do konserwacji rękopis, sporządzony w językach włoskim i łacińskim na przestrzeni ponad 70 lat, zawiera niezwykle istotne z punktu widzenia historii informacje, nieznane z innych źródeł historycznych, takie jak: imię i nazwisko brata, miejsce jego pochodzenia, imiona rodziców, datę i miejsce złożenia ślubów wieczystych, często również miejsce jego pobytu w późniejszych latach, pełnioną funkcję w zakonie oraz datę śmierci.
Księga dochodów konwentu i szpitala w Wilnie (1642-1645) to najstarsze w zbiorach europejskich źródło poświadczające działalność szpitalniczą i dobroczynną prowadzoną przez Bonifratrów w Wilnie w I połowie XVII wieku. Księga dochodów stanowi cenne źródło informacji na temat podstawy uposażenia zakonników, rejestruje przyjęte jałmużny i darowizny.
Wybrane do pełnej konserwacji księgi stanowią bezcenne i unikalne źródło historyczne. Ich stan zachowania uniemożliwiał przeprowadzenie prac badawczych, a także dokładne, zgodne z dzisiejszym stanem wiedzy opracowanie tych archiwaliów. Konserwacja powstrzymała postępującą degradację obiektów, umożliwiła ich prezentację oraz udostępnienie – szerokie wykorzystanie do celów badawczych, a w przyszłości planuję się ich digitalizację.
Zadanie zostało sfinansowane w 86,30% ze środków publicznych w formie dotacji w ramach otwartego konkursu Wspieranie działań archiwalnych 2016. Część II, organizowanego przez Naczelnego Dyrektora Archiwów Państwowych.