Historia Klasztoru

Konwent w Piaskach-Marysinie pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa
archidiecezja poznańska

W południowej Wielkopolsce w miejscowości Piaski znajduje się placówka bonifratrów zwana Marysinem. Powstała ona w końcu XIX w. Dnia 12.07.1890 r. właściciel ziemski hrabia Marceli Żółtowski w rozmowie z kwestarzem br. Maurusem Wieczorkiem z konwentu w Ścinawie przyobiecał przekazać ziemię na założenie klasztoru. Wkrótce hrabia spotkał się z prowincjałem z Wrocławia Piusem Trzeczakiem, by uzgodnić szczegóły. Hrabia przekazał ok. 20 morgów ziemi, a część terenu postanowiono dokupić i rozpocząć budowę klasztoru i szpitala. Podjęto również decyzję o poświęceniu klasztoru Sercu Jezusowemu oraz nadaniu temu miejscu nazwy Marysin.

W 20.05.1891 r. dokonano sądowego przewłaszczenia darowizny. Na założenie klasztoru w diecezji poznańskiej dnia 1.06.1891 r. wyraził zgodę bp Edward Likowski. Dnia 24.12.1891 r. bracia otrzymali urzędowe zatwierdzenie od pruskiego rządu. Brat Emanuel Wagner został 6.02.1892 r. mianowany przełożonym tworzonej placówki, a w maju 1892 r. ruszyły pierwsze prace na otrzymanym terenie. Dnia 22.06.1893 r. uroczyście rozpoczęto budowę szpitala i klasztoru wraz z małą kaplicą. Prace postępowały sprawnie dzięki ofiarności miejscowej ludności i darowiznom księcia Radolińskiego z Jarocina, hrabiego Czarneckiego, rodziny Hansemannów z Chocieszewic. Ponadto hrabia Żółtowski darował 3 tys. m3 kamienia, a później jeszcze odstąpił za symboliczną kwotę 45 morgów ziemi. W lipcu 1894 r. budowę doprowadzono aż po dach. Dnia 21.06.1894 r. na dachu zawieszono wieżyczkę, a w wieńczącej ją kuli umieszczono później akt erekcyjny, który spisano 25.07.1894 r. Klasztor i szpital zostały uroczyście poświęcone i otwarte 15.10.1895 r. przez abp. Floriana Stablewskiego.

Przy budowie planowano szpital na 32 łóżka, a we wrześniu 1896 r. w szpitalu znajdowało się już 42 chorych.
W latach 1903–1904 wybudowano pawilon zakaźny. W czerwcu 1905 r. ks. Hejnowski z Domachowa poświęcił postawioną przed szpitalem figurę Najświętszego Serca Jezusowego. W latach 1905–1907 wzniesiono kościół pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa, który 9.06.1907 r. konsekrował bp Edward Likowski. W latach 1909–1910 była możliwa dalsza rozbudowa szpitala dzięki ofiarności Otylii Woller (późniejsza księżna Drucka-Lubecka). Placówka mgła przyjąć 80 chorych. Następne lata przyniosły wiele problemów: I wojna światowa, powódź, która zniszczyła uprawy (1917), konfiskata dzwonów.

Gdy na przełomie lat 1918–1919 wybuchło powstanie wielkopolskie, w Marysinie zorganizowano szpital powstańczy. Dnia 16.02.1920 r. pierwszym polskim przeorem został br. Eulogiusz Pietrzyba. Konwent marysiński od chwili założenia należał do prowincji prusko-śląskiej. W związku z odzyskaniem przez Polskę niepodległości i zmianą granic został włączony do reaktywowanej w 1922 r. prowincji polskiej. Protokół przekazania domu podpisano 27.05.1922 r.
Od roku 1926 w szpitalu leczono chorych na gruźlicę. Dnia 20.07.1927 r. szpital wizytował prezydent Ignacy Mościcki. W okresie międzywojennym szpital rozbudowano i unowocześniono.

Dochody z gospodarstwa wzorowo prowadzonego przez braci nie tylko w pełni pokrywały potrzeby szpitala, ale wystarczały także na pomoc dla najbiedniejszych. Po wybuchu II wojny światowej szpital został przejęty przez Niemców, a kościół zamknięto. W 1941 r. Niemcy kazali usunąć posąg Serca Pana Jezusa sprzed szpitala. Po wyzwoleniu w kwietniu 1945 r. starosta powiatowy w Gostyniu oddał szpital zakonowi bonifratrów. Nadzieje związane z końcem wojny rozwiały się bardzo szybko. Na podstawie ustaw z października 1948 r. i marca 1950 r. szpital i gospodarstwo rolne zostały upaństwowione. Dnia 1.05.1952 r. nastąpiła zmiana nazwy na Szpital Obwodowy Marysin-Piaski, a braci sukcesywnie zwalniano z pracy. W ramach reorganizacji służby zdrowia w powiecie gostyńskim szpital w 1972 r. wszedł pod administrację Zespołu Opieki Zdrowotnej. Po ustawie 1989 r. zakon bonifratrów podjął starania o odzyskanie mienia zagrabionego przez władze komunistyczne. Po uznaniu własności podpisano umowę dzierżawy.

Dnia 31.12.2000 r. szpital w Marysinie został odebrany przez zakon, nie prowadził jednak działalności medycznej, gdyż budynek wymagał gruntownego remontu. Dnia 1.01.2001 r. dekretem prowincjała br. Ambrożego Pietrzkiewicza, powołany został do istnienia BOIK – Bonifraterski Ośrodek Interwencji Kryzysowej celem udzielania pomocy ofiarom przemocy rodzinnej. Uroczyste poświęcenie pomieszczeń ośrodka nastąpiło 26.04.2001 r., a działalność rozpoczął 2.07.2001 r.
W latach 2001–2005 budynek szpitala nie był użytkowany. Dopiero po generalnym remoncie pomieszczeń, z dniem 1.01.2006 r., szpital wznowił działalność medyczną w zakresie rehabilitacji ogólnoustrojowej i pulmonologicznej pod nazwą Szpital Zakonu Bonifratrów św. Benedykta Menniego w Piaskach-Marysinie. Uroczystego poświęcenia nowo otwartego szpitala dokonał abp Stanisław Gądecki, metropolita poznański. W latach 2009–2010 dokonano konserwacji i renowacji kościoła klasztornego. W styczniu 2008 r. został zamknięty oddział rehabilitacji pulmonologicznej, a z dniem 1.02.2008 r. uruchomiono oddział rehabilitacji dzieci z zaburzeniami wieku rozwojowego.

Od 1.01.2010 r. szpital, zaczęła prowadzić utworzona przez konwent spółka Boni Fratres Marysiniensis Sp. z o.o. W październiku 2010 r. rozpoczęły się prace związane z przebudową i rozbudową szpitala. Dobudowano dodatkową klatkę schodową i recepcję szpitala, pomieszczenia piwnicy zostały zaadaptowane na dział rehabilitacji i gabinety lekarskie, a parter i piętro wyremontowane i przeznaczone na sale chorych. Z dniem 1.01.2011 r. oddział rehabilitacji stacjonarnej zamiast rehabilitacją ogólnoustrojową zajął się rehabilitacją neurologiczną. Pod koniec 2011 r. przy szpitalu zostaje otwarty sklep zielarsko-medyczny oraz kawiarnia. Uroczystego poświęcenia dobudowanych i wyremontowanych pomieszczeń budynku dokonał 11.02.2012 r. abp Stanisław Gądecki. W związku z wejściem w życie zapisów ustawy o działalności leczniczej z dnia 15.04. 2011 r. w miejsce szpitala w Spółce wyodrębniono dwa przedsiębiorstwa: Bonifraterskie Centrum Rehabilitacji pw. św. Benedykta Menniego oraz Bonifraterski Ośrodek Rehabilitacji. W październiku 2012 r. został utworzony komercyjny Zakład Pielęgnacyjno-Rehabilitacyjny, do którego przyjmowani są chorzy wymagający zarówno rehabilitacji, jak i opieki pielęgnacyjnej, niezależnie od wieku i rozpoznania. Do końca 2009 r. szpital liczył 65 łóżek, w 2010 r. – 90, a w 2012 r. – 116.

W roku 2014 w podmiocie leczniczym prowadzona jest działalność:
• Rehabilitacja neurologiczna, pobyt pielęgnacyjno-rehabilitacyjny – w ramach pobytu stacjonarnego (opieka 24 h).
• Rehabilitacja dzieci – w ramach oddziału dziennego dla dzieci z zaburzeniami wieku rozwojowego.
• Rehabilitacja ogólnoustrojowa dorosłych – w ramach oddziału dziennego i ambulatoryjnego.
• Rehabilitacja dzieci i dorosłych – w ramach fizjoterapii ambulatoryjnej, zabiegi i ćwiczenia.
• Zakład Pielęgnacyjno-Rehabilitacyjny (komercyjny).
• Lekarska ambulatoryjna opieka specjalistyczna – poradnia rehabilitacyjna w ramach NFZ, komercyjna poradnia pulmonologiczna, neurologiczna i rehabilitacyjna.

Pozostała działalność domu zakonnego Bonifratrów w Piaskach:
• Bonifraterski Ośrodek Interwencji Kryzysowej pw. Matki Bożej Dobrej Rady;
• Sklep zielarsko-medyczny na informacji szpitala.