Klasztor w Drohobyczu
W XVII – XVIII w. na terenie dzisiejszej Ukrainy bonifratrzy mieli klasztor-szpital w Łucku i we Lwowie. Od wielu lat Kapituła Prowincji Polskiej miała zapisany w swych planach zamiar powrotu na Wschód. Zamiar doczekał się realizacji za przyczyną o. Huberta Matusiewicza. Jako miejsce wybrano Drohobycz – z którym od jakiegoś czasu łączyły Zakon żywe więzi – jako sposób obecności – stację opieki, typ placówki, której powstanie i działalność nie kolidowały z prawodawstwem ukraińskim. Dnia 24-09-1996 r. uzyskano zgodę władz obwodowych Lwowa i samorządu miejskiego Drohobycza na rozpoczęcie działalności bonifratrów przy Centralnym Szpitalu w Drohobyczu i rejestrację Statutu Środowiskowej Stacji Opieki Socjalnej. Dekret J.E. Arcybiskupa Mariana Jaworskiego, Metropolity Lwowskiego (11-05-1998 r.) umożliwił założenie domu zakonnego i rozpoczęcie działalności charytatywnej bonifratrów w Środowiskowej Stacji Pomocy Socjalnej „Caritas” w Drohobyczu przy ul. Szeptyckiego 7 na terenie Archidiecezji Lwowskiej.
Pierwsi bonifratrzy pod kierunkiem br. Krzysztofa Fronczaka przybyli na Ukrainę w grudniu 1997 r. Zamieszkali w użyczonym tymczasowo prywatnym domku i rozpoczęli działalność pielęgniarsko-opiekuńczą remontując jednocześnie docelowe pomieszczenia stacji, które przydzielono dla niej w miejscowym szpitalu ginekologiczno-położniczym. Przeprowadzka do nowego lokalu nastąpiła w kwietniu 1998. Uroczyste poświęcenie i otwarcie stacji opieki w Drohobyczu odbyło się 24 sierpnia 1998. Dnia 31.08.1998 r. Generał Zakonu Ojciec Pascual Piles Ferrando erygował kanonicznie Konwent w Drohobyczu. Przełożonymi lokalnymi byli kolejno: (07.09.1998 r. – 30.07.1999 r.) – br. Stanisława Turczanik, następnie brat Bruno Maria Neumann, sac. (29.09.1999 r. – 23.09.2007 r.). kolejnym przeorem był brat Grzegorz Kołtun.
W dniu 16.11.2000 r. zakupiono budynek przy ul. Iwana Franka nr 53 z przeznaczeniem na siedzibę Konwentu Zakonu Bonifratrów w Drohobyczu. Przeprowadzono remont a po jego zakończeniu przeniesiono do nowego budynku działalność charytatywną. Stacja opieki udziela nieodpłatnych świadczeń potrzebującym mieszkańcom regionu bez względu na pochodzenie, narodowość lub wyznanie. Zakres świadczeń obejmuje: medyczną i pielęgniarską opiekę nad chorymi, niepełnosprawnymi i osobami w podeszłym wieku, opiekę nad rodzinami, zwłaszcza wielodzietnymi, opiekę nad chorymi dziećmi, poradnictwo w sprawach higieny, odżywiania i instruktaż w zakresie ćwiczeń rehabilitacyjnych, świadczenie pomocy osobom obłożnie chorym w ich domach. Osobom sprawnym udzielana jest pomoc ambulatoryjna. Stacja działa jako przychodnia i poradnia. W określonych godzinach można tu otrzymać poradę medyczną na poziomie pielęgniarskim czy też wykonać zabieg (np. zastrzyk, masaż, naświetlanie lampami) lub badanie (poziomu cukru, EKG). Bracia wydają też leki, w tym leki ziołowe bonifraterskiej produkcji. Stacja wypożycza także sprzęt rehabilitacyjny. Praca w Stacji opieki stawia wielkie wymagania ale nagrodą jest satysfakcja i radość z niesionej pomocy ludziom słabym i potrzebującym.
Galeria
