Rezonans magnetyczny i Tomograf komputerowy

Rezonans magnetyczny

Rezonans magnetyczny (MRI) jest techniką obrazowania medycznego, która wykorzystuje silne pole magnetyczne i fale radiowe, aby uzyskać obrazy wewnętrznych struktur ciała. Rezonans daje diagnozę nawet we wczesnym stadium choroby. Wynik badania to szczegółowe obrazy kości, mięśni, a nawet układu krwionośnego. MRI nie wykorzystuje promieniowania jonizującego – jest bezpieczne, bezbolesne i nieinwazyjne!

Sprawdź cennik badań – Rezonans magnetyczny.

Tomografia komputerowa

Tomografia komputerowa (CT) jest techniką obrazowania medycznego, wykorzystującą promieniowanie rentgenowskie i komputery, aby uzyskać precyzyjne obrazy wewnętrznych struktur ciała. Badanie tomografem komputerowym wykonujemy w ramach kontraktu z NFZ.

 

Zapisy na badania

Telefony kontaktowe do rejestracji (poniedziałek – piątek w godzinach 9.00-17.00):

(42) 220 30 35

533 178 672

Tomografia komputerowa – na czym dokładnie polega badanie?

Tomografia komputerowa, zwana także TK, to diagnostyczna procedura obrazowania, która wykorzystuje kombinację promieni rentgenowskich i technologii komputerowej w celu uzyskania obrazów wnętrza ciała. Pokazuje szczegółowe obrazy dowolnej części ciała, w tym kości, mięśni, tłuszczu, tkanek miękkich, narządów i naczyń krwionośnych.

Skany są bardziej szczegółowe niż standardowe zdjęcia rentgenowskie, ponieważ podczas tomografii komputerowej wiązka promieniowania rentgenowskiego kierowana na pacjenta jest szybko obracana wokół ciała, wytwarzając sygnały. Te są następnie przetwarzane przez komputer urządzenia, umożliwiając wygenerowanie precyzyjnego obrazu przekrojowego. Pozwala to na uzyskanie wielu różnych widoków tego samego narządu lub struktury i zapewnia znacznie większą szczegółowość, dzięki możliwości tworzenia trójwymiarowych obrazów.

Tomografia komputerowa – zastosowanie

Tomografia komputerowa jest stosowana w celu diagnostyki guzów, krwawienia wewnętrznego oraz urazów i uszkodzeń, a także wykrycia i oceny:

  • nowotworów łagodnych i złośliwych,
  • złamań i wad układu kostnego,
  • chorób zwyrodnieniowych stawów,
  • wad wrodzonych,
  • guzów i tętniaków w mózgu,
  • chorób nerek i dróg moczowych, w tym kamieni nerkowych,
  • chorób serca i schorzeń układu krwionośnego, w tym zakrzepów,
  • chorób układu pokarmowego (niedrożność jelit, zapalenie wyrostka robaczkowego, zapalenie uchyłków, choroba Leśniowskiego-Crohna),
  • chorób oczu i zatok,
  • obecności ciała obcego w organizmie,
  • urazów i uszkodzeń mózgu i rdzenia kręgowego

W przypadku konieczności pobrania biopsji z trudnych obszarów (gdy USG okazuje się niewystarczające), tomografia komputerowa może być wykorzystywana jako nawigacja podczas pobrania wycinku.

TK – badane struktury

Do najczęściej wykonywanych badań w tym zakresie zalicza się tomografię głowy, przede wszystkim w przypadku obecności urazów, guzów, krwotoku czy ryzyka udaru, a także tomografię jamy brzusznej. TK jest zalecane szczególnie w celach diagnostycznych, gdy pacjent odczuwa ból o nieznanym pochodzeniu lub z niewyjaśnionych przyczyn traci masę ciała. Z kolei tomografia komputerowa płuc umożliwia detekcję nowotworów, zatorowości płucnej, nadmiaru płynu czy zapalenia lub rozedmy płuc. Badanie obejmuje także inne struktury w organizmie, w tym zęby (w celu uzyskania jednego, trójwymiarowego obrazu zębów, nerwów, tkanek miękkich i kości), zatoki (zwłaszcza w przypadku stanów zapalnych) oraz kręgosłupa (obrazowanie skomplikowanych złamań kości, guzów kości czy uszkodzeń stawów).

Tomografia komputerowa z kontrastem

Choć tomografia komputerowa to precyzyjna metoda, dodatkowe zastosowanie środków cieniujących, czyli kontrastu, zwiększa jej wartość diagnostyczną i pozwala na jeszcze dokładniejsze uwidocznienie obrazowanych struktur. Takie rozwiązanie nie jest jednak zalecane w przypadku niektórych przypadków, zwłaszcza, gdy u pacjenta występuje:

  • alergia na jod lub nadwrażliwość na jodowe środki cieniujące (związki jodowe stanowią główny składnik kontrastu),
  • niewydolność nerek,
  • cukrzyca insulinozależna,
  • silne odwodnienie,
  • niewydolność krążenia,
  • nadciśnienie tętnicze.

Rezonans magnetyczny a tomografia komputerowa

Choć zarówno rezonans magnetyczny, jak i tomografia komputerowa to bardzo dokładne badania obrazujące, w niektórych przypadkach tomografia stanowi metodę pierwszego wyboru. Obie techniki różnią się od siebie głównie pod względem zastosowanej technologii. W przypadku rezonansu silne pole magnetyczne sprawia, że badaniu nie mogą poddać się pacjenci, w których ciele obecne są urządzenia elektryczne, takie jak rozrusznik serca czy pompa insulinowa oraz obiekty metalowe (protezy, implanty). Wówczas najlepszą metodą diagnostyczną jest tomografia komputerowa. Ponadto TK to badanie szybsze i tańsze niż rezonans magnetyczny, które dodatkowo nie wymaga przebywania w małej przestrzeni. Stanowi zatem lepsze rozwiązanie dla osób dotkniętych klaustrofobią oraz czujących się niekomfortowo w ciasnej komorze. Z kolei wadą tomografii komputerowej jest wykorzystanie promieniowania rentgenowskiego, które wiąże się z pewnym ryzykiem, dlatego badanie nie może być wykonywane zbyt często.

Rezonans magnetyczny Łódź

Rezonans magnetyczny (MRI) pozwala uzyskać szczegółowe obrazy wnętrza ciała i ocenić różne struktury wewnątrz organizmu, w tym:

  • mózg i otaczającą go tkankę nerwową,
  • organy jamy brzusznej – wątrobę, drogi żółciowe, nerki, śledzionę, jelita, trzustkę i nadnercza,
  • serce,
  • kręgosłup i rdzeń kręgowy,
  • pęcherz moczowy i narządy rozrodcze (macica i jajniki, gruczoł krokowy, jądra),
  • naczynia krwionośne i limfatyczne,
  • tkanki miękkie,
  • węzły chłonne.

Badanie rezonansem magnetycznym w Łodzi przebiega w pełni komfortowych dla pacjenta warunkach. Specjaliści utrzymują z badanym stały kontakt za pomocą kamerki i mikrofonu, aby móc szybko zareagować w przypadku jakichkolwiek problemów.

Rezonans magnetyczny – wskazania

Rezonans magnetyczny jest niezwykle ważnym badaniem w diagnozowaniu i monitorowaniu leczenia wielu różnych schorzeń, zwłaszcza stanowiących zagrożenie dla życia. Ma zastosowanie w przypadku takich chorób jak:

  • tętniaki i nowotwory w mózgu, udar i niedokrwienie mózgu,
  • komórki nowotworowe i wady w obrębie kręgosłupa, klatki piersiowej, jamy brzusznej lub miednicy, nowotwór kości,
  • uszkodzenia mózgu i kręgosłupa w wyniku urazów,
  • ucisk lub stan zapalny rdzenia kręgowego i nerwów,
  • rozszczep kręgosłupa rozdwojenie rdzenia kręgowego,
  • stwardnienie rozsiane,
  • torbiele,
  • guzy ośrodkowego układu nerwowego,
  • choroby sercowo-naczyniowe,
  • różnego rodzaju nowotwory, infekcje i stany zapalne w poszczególnych strukturach,
  • choroby wątroby – marskość wątroby, zaburzenia pracy dróg żółciowych i trzustki,
  • choroba zapalna jelit, w tym choroba Leśniowskiego-Crohna czy wrzodziejące zapalenie jelita grubego,
  • nowotwór piersi – rezonans magnetyczny piersi w połączeniu z mammografią pozwala szybko wykryć raka piersi; ma to szczególne znaczenie u osób, które mają gęstą tkankę w obrębie piersi lub są obciążone wysokim ryzykiem wystąpienia nowotworu w tym obszarze.

Rezonans magnetyczny pozwala także na ocenę anatomii i funkcji komór serca, zastawek, wielkości i przepływu krwi przez główne naczynia i otaczające struktury. Umożliwia otrzymanie dokładnego obrazu skutków klinicznych rozwoju choroby wieńcowej oraz zobrazowanie ograniczonego dopływu krwi do mięśnia sercowego i stanów po zawale serca. MRI jest także stosowany w przypadku zaburzenia funkcji naczyń krwionośnych oraz w celu oceny stanów po kontuzjach i urazach – pozwala uzyskać precyzyjny obraz uszkodzeń oraz procesów regeneracyjnych w tkankach.

Ze względu na fakt, że podczas badania pacjenci znajdują się w stałym polu elektromagnetycznym bardzo ważne jest, aby przed jego wykonaniem poinformować lekarza o wszystkich metalowych elementach obecnych w ciele.

Rezonans magnetyczny z kontrastem

Rezonans magnetyczny można wykonać także z kontrastem, który pozwala na lepszą wizualizację struktur, poprawia czułość i swoistość obrazów diagnostycznych. Materiały kontrastowe są bezpieczne, lecz u niektórych mogą powodować skutki uboczne.

Kontrast poprawia widoczność:

  • zmian nowotworowych,
  • zmian objętych stanem zapalnym,
  • zmian infekcyjnych,
  • naczyń krwionośnych i przepływu krwi.

Rezonans magnetyczny – przeciwwskazania

Choć rezonans magnetyczny to bezpieczne badanie, jego wykonanie nie jest zalecane u wszystkich. Do bezwzględnych przeciwwskazań zalicza się: posiadanie wszczepionych urządzeń elektrycznych i elektronicznych, takich jak rozrusznik serca, ciało metaliczne w oku, pompa insulinowa, neurostymulator, klipsy metalowe wewnątrzczaszkowe, aparat słuchowy.

Z kolei względnym przeciwwskazaniem może być noszenie aparatu ortodontycznego oraz niektórych materiałów stosowanych w stomatologii, obecność sztucznej zastawki serca, klipsów naczyniowych, metalowych implantów ortopedycznych, klipsów stosowanych przy laparoskopii czy elementów tytanowych – ważne, aby przed badaniem zgłosić wszelkie obecne ciała obce specjaliście. W niektórych przypadkach konieczne jest posiadanie zaświadczenia od lekarza prowadzącego o możliwości wykonania rezonansu magnetycznego (na przykład po operacji wszczepienia by-passów). Badanie nie jest także zalecane u kobiet w trzecim trymestrze ciąży. W przypadku podejrzenia obecności metalowego opiłka w oku, przed rezonansem niezbędne jest odbycie konsultacji z okulistą (ze względu na ryzyko uszkodzenia gałki ocznej).

W przypadku rezonansu magnetycznego z kontrastem przeciwwskazaniem jest nadwrażliwość na gadolinowe środki kontrastujące oraz niektóre choroby nerek.