Artroskopowa rekonstrukcja więzadła krzyżowego PCL

Wprowadzenie
Więzadło krzyżowe tylne (PCL-ang. Posterior Cruciate Ligament) jest zlokalizowane do tyłu od więzadła krzyżowego przedniego-tak samo jak ACL łączy kość udową z piszczelową. Zapobiega ono tzw. tylnej translacji piszczeli-czyli przesuwania kości piszczelowej do tyłu w stosunku do kości udowej oraz stabilizuje staw.

Przyczyny
Uszkodzenie więzadła krzyżowego tylnego jest znacznie rzadsze niż uszkodzenie więzadła krzyżowego przedniego-ACL. Jest ono znacznie bardziej wytrzymałe niż więzadło krzyżowe przednie. Zazwyczaj uszkodzone zostaje gdy zgięte kolano zostaje uderzone od przodu, a więc np. podczas wypadków komunikacyjnych lub uprawiania sportów wyczynowych.

Objawy
Uszkodzenie więzadła krzyżowego tylnego, podobnie jak przedniego powoduje niestabilność stawu. W fazie ostrej występuje również obrzęk i ból stawu, często z ograniczeniem jego ruchomości. Na objawy niebagatelny wpływ ma też stan pozostałych struktur stawowych-łąkotek, chrząstek, innych więzadeł, które często również zostają uszkodzone podczas urazu.

Diagnoza
Wstępną diagnozę często stawia się już po zebraniu wywiadu i  badaniu klinicznym stawu, a potwierdza się ją poprzez badanie diagnostyczne-rezonans magnetyczny stawu kolanowego.

Leczenie
Leczenie w większości przypadków jest operacyjne. Głównym celem operacji jest odtworzenie funkcji PCL, czyli zapobiegania nadmiernemu przesuwaniu się piszczeli do tyłu, względem kości udowej-poprawa stabilności kolana.

Rodzaj operacji
Operacja przeprowadzana jest artroskopowo. Oprócz trzech portali artroskopowych w miejscach typowych, wykonywane jest czwarte, dłuższe (około 3-4 cm) nacięcie poniżej kolana-jest to konieczne, aby pobrać ścięgna do przeszczepu.

Podczas przygotowywania przeszczepu do rekonstrukcji lekarz ocenia staw, zaopatruje inne uszkodzenia (na przykład uszkodzenia łąkotek) i przygotowuje miejsce dla nowego więzadła-usuwa pozostałości uszkodzonego PCL, starannie planuje umiejscowienie przeszczepu.

Następnie, wykorzystując porty artroskopowe i miejsce po pobraniu ścięgien, lekarz nawierca kanały w kości udowej i piszczelowej oraz umieszcza uprzednio przygotowany przeszczep w odpowiedniej pozycji. Po zamocowaniu przeszczepu i kontroli jego funkcji następuje szycie ran, umieszczenie drenów i założenie jałowego opatrunku. Najczęściej jeszcze na bloku operacyjnym, zakładana jest także orteza stawu.

Okres pooperacyjny
Następnego dnia po operacji, w większości przypadków, usuwane są dreny, a pacjent wstaje z łóżka z pomocą kul łokciowych. Operowana noga utrzymywana jest w ortezie. Jeżeli wszystko jest w porządku pacjent wypisywany jest ze szpitala. Po wypisie, należy jak najwcześniej rozpocząć rehabilitację, która po zabiegu rekonstrukcyjnym jest kluczowa. Należy rozpocząć ją do 5 dni od zabiegu.

W Szpitalu Zakonu Bonifratrów rekonstrukcje więzadła krzyżowego wykonuje zespół specjalistów w dziedzinie ortopedii i traumatologii:

lek. Stanisław Szymanik – Kierownik Oddziału Diagnostyczno-Leczniczego
lek. Michał Latos
lek. Michał Starmach

REHABILITACJA